Informacyjny bigos, czyli o wszystkim po trochu

Fot. UltraLovers

Mistrzostwa Polski w górskim biegu ULTRA

27 lipca wystartowałem w MP rozgrywanych w ramach Maratonu Karkonoskiego. Nie napisałem z tego biegu relacji, ponieważ inne sprawy zaprzątały moją głowę w okolicach tej daty (o tym w kolejnym akapicie). Jednak po serii pogróżek od wiernych czytelników, o tym, że brak sprawozdania może się dla mnie źle skończyć, rozważam uzupełnienie zaległości. Dotarł nawet do mnie głos, że wspomniane MP były mistyfikacją, ponieważ brak relacji oznacza, jakoby ich nie było. Uspokajam — były. 🙂

Niezależnie od relacji, mogę napisać, że skończyłem udział w MP na 4. miejscu. Jaką wartość ma 4. miejsce w Polsce wśród górskich ultrasów? Przydałby się osobny artykuł, żeby rozwinąć ten wątek. Z jednej strony, nikt z uczestników MP nie był przygotowany do tej imprezy w 100%. Ja dowiedziałem się o terminie mistrzostw i klepnąłem formalności związane z udziałem w zawodach na 2 tygodnie przed biegiem. Podobnie było w przypadku kilku innych biegaczy z elity. Wielu znakomitych zawodników po prostu zabrakło na starcie. Z drugiej strony, bez skrupułów rywalizowałem na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego z Marcinem Świercem i Bartkiem Gorczycą, czyli absolutną śmietanką polskich biegów górskich. Podium uzupełnił Paweł Czerniak, reprezentant kraju w tegorocznych Mistrzostwach Świata w Portugalii, a miejsce za mną był inny czołowy Polski biegacz — Kamil Leśniak.

Moje wrażenia po tym biegu? Ciekawego określenia użył Kamil na wieczornym podsumowaniu startu: „Mieszane uczucia, jak wtedy gdy dowiadujesz się, że teściowa wpadła w przepaść Twoim autem”.

Oczywiście proszę potraktować żart z należytym, ultra dystansem. 🙂

Sorry dziewczyny 😉

Dnia 2 sierpnia 2019 roku wspólnie z Asią, założyliśmy oficjalnie podstawową jednostkę społeczną, jaką jest rodzina. Czy jak to mówią w banku: „Doszło do połączenia dwóch niezależnych gospodarstw domowych”. Tak czy inaczej, straciłem narzeczoną, a po mieszkaniu zaczęła kręcić się żona. Mam nadzieję, że taki obrót spraw nie zaniży statystyk na blogu (słowa kieruję do wszystkich fanek), a sam układ wyjdzie mi na plus. 🙂

Sprawy związane z organizacją wesela pochłaniały nieco czasu w tygodniowym harmonogramie. Sfinalizowanie przedsięwzięcia daje sporą szansę na regularniejsze wpisy na blogu — to tak w poszukiwaniu plusów. Oczywiście, jeżeli żona mi na to pozwoli. 🙂

Fot. Jacek Urbanowicz

Życie odmienione przez przypadki

Mianowicie chodzi mi o Bieg 7 Dolin. Jak pamiętacie, dopełnieniem kalendarza miał być wyścig w Krynicy na 100 km. Celowałem z przygotowaniami właśnie w tę imprezę, jednak w obecnym stanie fizycznym, nie widzę szans na udany występ. Biorę na klatę fakt, że zajechałem się pierwszą częścią sezonu i zbyt częstymi startami. Nadrzędnym celem w końcówce roku będzie zagraniczny maraton, jeżeli tylko zdołam się odbudować. Miejsce startu jest już wyłonione, ale na razie bez szczegółów. Liczę, że na koniec roku będę mógł zawołać po maratonie: „Mam nową życiówkę!”.

Arrivederci!

Fot. Żona 😉